Televizyon izlememeye çalışıyorum. Sosyal medyadan sadece ana başlıkları içeren haberlere bakıyorum. Videoları izlemiyorum. Sadece bir fotoğraf karesi var, o gözümün önünden gitmiyor. Tasvir etmeye dahi çekiniyorum. Bazen diyorum ki, ya Friedrich Nietzsche’nin Bengi Dönüş (Sonsuz dönüş- ebedi tekerrür) düşüncesi diye bir şey varsa… Ya gerçekse o düşünce… Bu yazıyı okuyabilecek lükse, konfor alanına sahipseniz ebedi tekerrürü nispeten iyiye döndürmek için hala fırsatınız var demektir. Bu düşünce; zamanın döngüsel olduğunu ve olayların bu döngüsellik içinde sonsuza dek yineleneceği ana fikrini içermektedir. Yani aslında, içinde bulunduğunuz hayatı, tekrar ve tekrar aynı şekilde yaşayacakmış gibi ‘iyi’ yaşamaya çalışın mesajı…

Ekonominin durumu, ne olacağı, nereye evrileceği konusu, bugünün konusu değil… Bunlardan daha da öte olan bir aydınlanmaya ihtiyacımız var. Bilgi, bilim, sorgulama, araştırma, ahlak… Yani Avrupa’nın Rönesans’ına ihtiyacı var bu coğrafyanın… Olabilir mi? Açıkçası biraz zor… Çok da ümitli değilim bu konuda… Çünkü topluluklara baktıkça gördüğüm şey, yaranma telaşı… Kimi genel başkanına, kimi genel müdürüne, kimi patronuna, kimi ona, kimi buna… Siyasetçisi de, sanatçısı da yaranma derdinde… Bağış toplayan bir şirket bildirim yapmış. Hesap adı iki nokta üst üste… Sayın Bilmem ne bilmem ne… Hesap Adı: Sayın … …. Banka hesabını açtıkları genel müdürün hesap adına Sayın ekleyerek yaranma peşinde… İşte bunu yapanla, göstermelik olarak halkın içine inen siyasetçi aynı kişi… Aynı maya, aynı bakış açısı… Kimi genel başkanına, kimi genel müdürüne… Yaranma derdindeyiz…

Ya gerçekse… Nietzsche’ye kulak vermeden edemiyorum:

‘’Yaşadığın ve yaşamakta olduğun bu hayatı, yeniden ve sayısız kere daha yaşamak zorunda kalacaksın; içinde yeni hiçbir şey olmayacak. Yaşamındaki her acı, her sevinç, her bir düşünce ve her bir soluk, tarif edilemeyecek kadar küçük ya da büyük her şey, arka arkaya ve aynı sırayla, sana dönecek (ağaçların arasından süzülen şu alacakaranlık ve şu örümcek bile) şu an ve ben kendim bile. Varoluşun sonsuz kum saati, içinde toz lekesi olan sen ile yeniden ve yeniden baş aşağı çevrilecek!’’

Ya gerçekse… O fotoğraftaki baba, kızının elini sonsuz kere o şekilde tutacaksa…

Ekonominin durumu, ne olacağı, nereye evrileceği konusu, bugünün konusu değil… Bu ayki köşem konusuz ve konumsuz…

Peki ama ya gerçekse!